Dialogo sulla morte col poeta tagliapietre Petru Fudduni
Lu vivu dici a lu mortu
Petru Fudduni ca tagghi la petra
e di la vita tu fusti pueta
tu chi pruvasti l'umana sorti
dimmi allura nzocchè la morti
Lu mortu
dici a lu vivu
Chi va pinzannu, ancora si vivu
troppu curiusu stu to dumannari
nun ti pigghiari allura currivu
penza a la vita chi ha di campari
ora lu cielu lu
vidi azzurrinu
picchì è luntanu lu to distinu
ma quannu arriva l'urtima ura
vidi lu cielu di milli culura
Quannu si mortu ti cancia la vista
vidi lu munnu di n'atra latata
lu tempu arriva nta la so crista
la vita tirrena è tutta passata
vidi lu mali e lu beni c'ha fattu
vidi li cosi cchiù torti e cchiù gritti
vulissi allura truvari riscattu
a tutti li mali chi foru nfritti
Mentri lu diavulu ancora ti mmita
e nturciunia pi tia li so corna,
tu penza sulu a campari la vita
facennu beni nta tutti li iorna
Fatti cchiù furbu, forti e tinaci
e di lu beni tu fatti capaci
picchì lu beni chi oggi unn'ha fattu
doppu la morti nun trova riscattu.
(Ezio Spataro)