Sommità della rocca di Marineo |
Acchianu
nta la muntagna di petrasutta lu scattìu di lu suli
li muschitti ncuddati a lu me suduri
vivinu a la surgiva
di lu me affannu
Smovu la frasca
e attrovu lu passaggiu
spini punciusi m'appizzanu
lu sangu chi m'affaccia
stempra lu suduri
e fazzu sangu e acqua
Corcunu s'appoia
e mi veni appressu
comu si fussi
signuri d'ogni petra
e canuscissi
lu filu d'ogni frasca
Lentu lu me passu
mi cunnuci
unni codda lu violu
nta dda cruci,
ddà ncapu la frasca
nun ci spica
dda ncapu ogni cosa
pari sempri cchiù nica
Toccu la cruci
sentu lu so ferru
nunn'è la rocca
ca fa di basamentu,
cordi chi scinninudi n'cielu
tennu la cruci
e fannu di sustegnu
Tu ddà sutta
ti isi l'occhi
e vidi na cruci chiantata
nta na rocca
e nun sa quantu la vista
po ngannari,
sulu ddu iornu
ti nni pò addunari
quannu trovi lu curaggiu
d'acchianari
(Ezio Spataro)